ارائه مدل و رتبه بندی عوامل موثر بر مرزشکنی دانش در سازمان ها با استفاده از تکنیک TOPSIS

Abstract

مرزشکنی دانش به‌عنوان یکی از موضوعات مهم و چالش برانگیز علم مدیریت دانش در هزاره جدید است. هدف این تحقیق شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر مرزشکنی دانش در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران با استفاده از تکنیک TOPSIS و ارائه الگوی مربوط می‌باشد. این پژوهش از بعد هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها پیمایشی است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ محقق‌ساخته بر مبنای عوامل مدل بوکویتز و ویلیامز بوده، روایی پرسشنامه توسط اساتید مجرب تایید و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده که مقدار آن 83/0 برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم‌افزارSPSS استفاده شده است.جامعه مورد مطالعه کلیه اساتید ممیزی شده گروه های علمی معاونت تربیت و آموزش ناجا می باشندکه با استفاده از فرمول کوکران ، تعداد نمونه 260 نفر برآورد و بر اساس نمونه‌گیری طبقه‌ای پرسشنامه بین آنان توزیع گردید. یافته‌های تحقیق نشان داد که تمام عوامل مدل فوق (یافتن، بکارگیری، یادگیری، تسهیم، ارزیابی، ایجاد/ نگهداری و حذف دانش) بر مرزشکنی دانش در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موثر است. همچنین در رتبه‌بندی این عوامل با استفاده از تکنیک TOPSIS مشخص شد که عامل "تسهیم دانش" بیشترین و عامل "حذف دانش" کمترین تاثیر را در مرزشکنی دانش داشته،که پیشنهاد می گردد با تشکیل تیم مهندسی روش و تدوین سیستم جامع مدیریت دانش نسبت به تهیه ، طراحی و اجرای سند نهضت مرزشکنی دانش مبتنی بر مدل های مدیریت دانش خصوصاً مدل بوکویتز و ویلیام در آن سازمان اقدام شود.