دکترین جدید ناتو و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران (پس از حملات 11 سپتامبر 2001 م)

Abstract

ناتو به عنوان بزرگ‌ترین ائتلاف نظامی در چند دهه اخیر، پس از پایان یافتن جنگ سرد با باز تعریف اهداف و ماموریت‌های خود توانسته به مهمترین سازمان نظامی تاثیرگذار در عرصه بین الملل و همچنین بازوی نظامی سازمان ملل متحد تبدیل شود. پس از حملات 11 سپتامبر 2001، با توجه به حضور گسترده‌ی ناتو در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس و همسایگی آن با ایران، و تغییرات به وجود آمده در دکترین نظامی ناتو و ارایه تعاریف جدیدی از موضوعاتی همچون تهدیدهای امنیتی، تروریسم، سلاح‌های کشتار جمعی و... باعث شده که امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران نیز بیش از پیش تحت تاثیر قرار گیرد. بنابراین توسعه ناتو و نزدیک شدن آن به مرزهای کشورمان و همچنین واکنش برخی بازیگران منطقه به این توسعه طلبی، برای ایران تهدیدهایی را ایجاد کرده که برنامه‌ریزی برای مقابلۀ اصولی با این چالش‌ها، ضروری به نظر می-رسد. در این راستا این پژوهش تلاش دارد که به این پرسش اساسی پاسخ دهد که؛ چگونه دکترین جدید ناتو (در دوره مطالعاتی مذکور) در پرتو نقش تاثیرگذار امریکا، می‌تواند بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تاثیرگذار باشد؟ و مبنای پژوهش، این است که امنیت و تحول کاربردی دکترین ناتو را از منظر رئالیسم تهاجمی پس از حملات 11 سپتامبر، با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای،اسنادی، اینترنتی و ... مورد بررسی قرار دهد.