تأثیر سامانه‌های دفاع موشکی بر بازدارندگی منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
بازدارندگی، ازجمله روش‌های قدیمی است که در تاریخ نظامی کاربرد بسیار داشته است. بازدارندگی در ساده‌ترین شکل آن عبارت است از نوع ویژه‌ای از روابط سیاسی که در آن یک طرف سعی در نفوذ بر رفتار طرف دیگر درجهت مطلوب خود دارد. بازدارندگی، یک نظریه در امنیت بین‌الملل است که مورد توجه کشورها در نظم آنارشیک منطقه‌ای و جهانی قرار گرفته است. سامانه دفاع موشکی، ابزاری برای بازدارندگی تلقی می‌شود که البته در مناطق مختلف کارکردهای متفاوتی دارد؛ ازجمله در شرایط ثبات و بی‌ثباتی و درنتیجه نظم و امنیت منطقه‌ای متفاوت است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیرات سامانه دفاعی موشکی بر بازدارندگی منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران قصد پاسخ به این پرسش را دارد که استقرار سامانه‌های دفاع موشکی توسط قدرت مداخله‌گر در منطقه غرب آسیا، چه تأثیری بر بازدارندگی منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران درپی دارد؟ درراستای پاسخ به پرسش با بهره‌گیری از اسناد و منابع کتابخانه‌ای موجود و استفاده از روش توصیفی و پرداختن به مفاهیمی چون بازدارندگی، سامانه‌های دفاع و راهبردهای موشکی به بررسی تأثیرات دفاع موشکی بر امنیت منطقه پرداخته شده است. نتایج و یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که سامانه‌های دفاع موشکی تأثیرات دووجهی بر امنیت منطقه‌ای کشورها داشته و سامانه موشکی جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان سامانه اصلی تقویت‌کننده بازدارندگی این کشور عمل نموده و می‌تواند به تقویت امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران کمک نماید.
کلید واژگان
بازدارندگیسامانههای موشکی
امنیت منطقه‌ای
موازنه قوا
غرب آسیا (خاورمیانه)
شماره نشریه
106تاریخ نشر
2019-03-211398-01-01
ناشر
دانشگاه جامع امام حسین علیه السلامسازمان پدید آورنده
دانشجوی دوره دکتری، گروه روابط بین الملل، دانشکده علوم انسانی و حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران"دانشیار، گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان، ایران
شاپا
1025-50872654-4971
