بهینه‌سازی عملکرد پالایشگاه‌های گازی ایران با رویکرد کارایی زیست‌محیطی در چارچوب تحلیل پوششی داده‌ها

Abstract

اولین گام برای افزایش کارایی و بهره وری، اندازه گیری، تجزیه و تحلیل، ‏برنامه ریزی و بهبود بخشیدن به این بخش کاربردی است که مهمترین گام ‏می تواند اندازه گیری عملکرد و بهینه سازی در مسیر توسعه شرکت ها ‏باشد.‏ این تحقیق با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده‌ها DEA و شاخص مالم کوئیست برای ارزیابی تغییرات فاکتورها بهره‌وری کل TFP برای تمام پالایشگاه‌های گاز طبیعی در طی سال‌های 1394-1388 و بهره‌گیری از روش نهاده‌محور با دو نهاده و دو ستانده انجام شده است. نتایج حاصل از ارزیابی نشان از کارآمدی فنی- محیط‌زیستی پالایشگاه‌های خانگیران (هاشمی‌نژاد) و پارسیان در بین ۱۲ پالایشگاه گاز طبیعی در طی سال‌های مورد بررسی دارد. با محاسبه شاخص بهره‌وری کل مالم کوئیست در بین پالایشگاه‌های گاز طبیعی به‌طور متوسط ۶ پالایشگاه رشد مثبت و ‏۶‏ پالایشگاه دیگر رشد منفی بهره‌وری را طی سال‌های ۹۴-۱۳۸۸ استخراج شده است