شناسایی مؤلفه های تربیت اخلاقی دانش آموزان: برقراری تناظر میان نظریه های تربیت منش و رویکرد تربیت اسلامی

Abstract

هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی مؤلفه­ های تربیت اخلاقی دانش ­آموزان است که با تناظر میان نظریه­ های تربیت منش و رویکرد تربیت اسلامی انجام گرفت. روش انجام پژوهش تحلیلی ـ استنتاجی است.در این پژوهش ابتدا به تحلیل رویکردهای تربیت منش، پرداخته و سپس نتایج در تناظر با مفهوم اسلامی تربیت در نظریه باقری (1392)، بررسی شد. یافته­ ها نشان داد در نظریه­ های تربیت منش، تأکید بر پرورش شخصیت است؛ اما مسئله تربیت دائر بر «دیگرسازی» است. در مقایسه با آن روشن شد مفهوم تربیت اسلامی 1. به معنای «ربوبی شدن» است، 2. ناظر به«تحول درون» و «خودسازی» و امری «قائم به خود» است،3. نیاز به «بلوغ عقلانی» دارد و دوران قبل از رسش عقلانی «تمهید» است که با هدف پرورش «شاکله دانش­ آموزان» و آماده کردن آن­ها برای دعوت «ربوبی» مورد توجه قرار گرفته است. 4. زیر بنای عمل معلم در فرایند تربیت اخلاقی دو امکان تربیتی «فطرت اخلاقی» و«هویت اجتماعی» (اجتماع اخوت­محور) است. در پایان چنین نتیجه­ گیری شد توجه به تحقق و شکوفایی این مؤلفه­ های تربیت اخلاقی بر اساس دو مبنای «فطرت اخلاقی» و«هویت اجتماعی» در قلمرو وظایف معلم است که می­ تواند از طریق روش­هایی که در تدریس و فعالیت­ های آموزشی و تربیتی خود دنبال می­ کند به آن دست یابد.