اثربخشی آموزش حل مسأله بر مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی دارای اختلال رفتاری

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرآموزش برنامۀ حل مسأله بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی واجد اختلال رفتاری انجام شد. این مطالعه با روش شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعۀ آماری شامل کلیۀ کودکان مقطع پیش‌دبستانی شهر کرمانشاه است که از طریق روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 30 نفر دانش‌آموز پیش‌دبستانی انتخاب و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شدند. در این پژوهش گروه آزمایشی به صورت گروهی، 10 جلسۀ یک ساعته تحت آموزش برنامة حل مسألۀ «من می‌توانم مشکل را حل کنم» قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از فرم والدین و مربیان پرسشنامۀ مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) استفاده شد. تحلیل داده‌ها از طریق تحلیل واریانس چند متغیری و نرم‌افزار SPSS نسخۀ 20 انجام شد. نتایج حاکی از آن بود در گروه آزمایشی، بین نمرات پیش‌آزمون- پس‌آزمون در تمامی زیر مقیاس‌های مشکلات رفتاری شامل رفتارهای بیرونی‌، رفتارهای درونی و بیش‌فعالی تفاوت معناداری ( 001/0 p= ) وجود دارد. کاربرد برنامۀ حل مسأله در بهبود مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی واجد اختلال رفتاری اثربخش است. لذا لزوم توجه به آموزش مهارت‌های حل مسأله، به عنوان بخشی از برنامه‌های مدارس به دلیل تأثیر آن بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان دارای اختلال رفتاری احساس می‌شود.