مقایسه‌ رضایت زناشویی و سبک فرزندپروری والدین کودک خودمانده و کودک عادی

Abstract

<strong>هدف:</strong> پژوهش حاضر باهدف برسی مقایسه‌ای رضایت زناشویی و سبک فرزندپروری والدین کودک خود مانده و کودک عادی انجام شد<strong>.</strong> <strong>روش</strong>: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و گردآوری اطلاعات علی- مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه والدین کودکان خودمانده و والدین کودکان عادی که فرزند آن‌ها در مدارس ابتدایی در سال 1395 در شهر کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند. والدین کودک خودمانده (50 پدر و 50 مادر) به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس و والدین کودک عادی (50 پدر و 50 مادر) به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رضامندی زوجیت افروز و الگوی ارتباط والد- فرزند باقری بود. <strong>یافته‌ها</strong>: نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره، نشان داد دو گروه والدین کودکان عادی و والدین کودکان خودمانده در همه زیر مقیاس‌ها رضایت زناشویی و سبک‌های فرزندپروری به استثنا نازپروردگی و مقبولیت مشروط تفاوت معنی‌دار وجود داشت. <strong>نتیجه‌گیری</strong>: با توجه به تفاوت بین رضایت زناشویی و سبک فرزندپروری در دو گروه، طراحی و اجرای برنامه آموزشی سبک فرزندپروری و رضایت زناشویی برای زوج‌های جوان جهت پیشگیری از تولد کودک خودمانده ضروری به نظر می‌رسد<strong>.</strong>