عوامل رشد اخلاقی کودکان در رابطه والد ۔ فرزند از منظر روان‌شناسی اخلاق

Abstract

تربیت نسلی که به هنجارهای اجتماعی و اخلاقی پایبند باشد و بتواند هم به عنوان عضوی مؤثر و سازگار با دیگر انسان‌ها زندگی کند و هم به عنوان انسان برخوردار از قابلیت تعالی‌‌، از تعاملات اجتماعی برای رشد فردی بهره ببرد‌‌، موضوعی است که پیشینه‌ای دیرینه دارد‌‌. شناسایی عوامل و ‌ساز و کارهای تأثیر این عوامل‌‌، در رشد اخلاقی‌‌، نخستین گام برای اقدام مؤثر در راستای رسیدن به این هدف تاریخی است‌‌. این نوشتار در صدد است با مروری بر یافته‌های روان‌شناسی اخلاق و با روش اِسنادی‌‌، عوامل رشد اخلاقی کودکان در خانواده را شناسایی و معرفی نماید‌‌. حوزه تأثیر این عوامل‌‌، اخلاق اجتماعی است‌‌. این نوشتار به خانواده‌های هسته‌ای شامل والدین و فرزندان می‌پردازد و به خانواده گسترده نمی‌پردازد‌‌. شناسایی عواملی که در مناسبات دوسویه والد۔فرزند قلمروی این نوشتار است و دیگر عوامل از جمله آنها که به رابطه خواهر/برادرها مربوط هستند‌‌، به مجالی دیگر واگذار شده است‌‌.