بررسی رابطه‌ی الگوهای ارتباطی خانواده بر کیفیّت زندگی نوجوانان

Abstract

هدف: به لحاظ اهمیت و دامنه‌ی فراگیر کیفیت زندگی، عوامل موثر بر آن همواره بررسی شده است. در این میان، نقش خانواده و نحوه‌ی ارتباطات اعضای آن با یکدیگر در شکل‌گیری کیفیّت زندگی بسیار اساسی به نظر می‌رسد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر الگوهای ارتباط خانوادگی بر کیفیت زندگی نوجوانان انجام شد. روش: این مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی) است که در شهر زاهدن در سال89 انجام شد. جامعه‌ی آماری پژوهش، 439 نوجوان دبیرستانی است که با روش نمونه‌گیری تصادفی وارد مطالعه شدند. جهت بررسی الگوی ارتباطی خانوادگی از ابزار تجدید‌‌‌نظر شده‌ی الگوی ارتباطات خانوادگی و جهت بررسی کیفیت زندگی از پرسشنامه‌ی استاندارد Kidscreen – 52 استفاده شد. یافته‌ها‌: ‌‌یافته‌‌ها نشان داد که از نظر الگوهای ارتباط خانوادگی، الگوهای ارتباطی کثرت‌‌گرا و توافق‌‌کننده بیشترین فراوانی را در خانواده‌ها به خود اختصاص داده بودند. نتایج تحلیل رگرسیون به روش همزمان بین متغیّرهای مستقل الگوهای ارتباط خانوادگی با ابعاد کیفیت زندگی در تمام ابعاد، به جز بین الگوی ارتباط خانوادگی و بعد پذیرش اجتماعی رابطه‌ی ‌معنی‌دار را نشان داد. الگوی ارتباط خانوادگی، قویترین پیش‌بینی کننده‌ی بعد رابطه‌ی خانوادگی (45/0= β) بود. همچنین نتایج تحلیل واریانس یک طرفه، رابطه‌ی معنی‌داری را بین کیفیت زندگی نوجوانان با نوع الگوهای ارتباطی خانواده نشان داد (01/0>P). نتایج: بر طبق نتایج، هر چه محیط خانواده شرایط گفتگوی راحت را بیشتر فراهم آورد، سلامت و زندگی غنی‌تر فرزندان را در پی دارد.