تأثیر کم آبیاری بر عملکرد، اجزای عملکرد، و کارایی مصرف آب سیب‌زمینی

Abstract

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کم­آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه سیب­زمینی است. این پژوهش با استفاده از طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی چهار تخته مرکز تحقیقات کشاورزی چهار محال و بختیاری اجرا شد. در این پژوهش، تیمارهای کم­آبیاری در پنجسطح شامل E₀ (آبیاری­کامل)، E₁(85درصد)، E₂(70درصد)،E₃ (55درصد) وE₄ (30 درصد) تبخیر - تعرق واقعی گیاه سیب­زمینی حاصل از لایسیمتر زهکش­دار به­طور جداگانه در سه دورة رشد سیب­زمینی شامل T₁: دورة استقرار بذر و رشد رویشی، T₂: دورة رشد کامل، و T₃: دورة رشد رسیدن آزمایش شدند. صفات مورد بررسی در پژوهش عبارت­اند از: تعداد غده در هر بوته، درصد ریز و درشتی غده­ها، عملکرد اندام هوایی، عملکرد غده سیب­زمینی، میزان آب مصرفی، و کارایی مصرف آب. نتایج این تحقیق بیانگر آن بود که حداکثر و حداقل عملکرد سیب­زمینی به­ترتیب در سطوح بدون تنش و آبیاری با 30 درصد تبخیر- تعرق حاصل شده است. در دورة اول رشد گیاه با کاهش آب مصرفی، عملکرد محصول و کارایی مصرف آب کاهش نشان می­دهد. لیکن در دوره­های دوم و سوم رشد گیاه، با کاهش آب مصرفی کارایی مصرف آب افزایش می­یابد. بیشترین کارایی مصرف آب در دوره رشد اول در تیمار بدون تنش آبیو در دورة دوم رشددر تیمار آبیاری با 55 درصد تبخیر- تعرق، و در دورة سوم رشد در تیمار آبیاری با30 درصد تبخیر-تعرق به­دست آمده است. کاهش آب مصرفی به­ترتیب عبارت­اند از دوره­های اول 2/12، سوم 2/13و دوم 8/17 درصد که در آنها کاهش محصول به­ترتیب برابر با 5/17، 1/11و 8/10 درصد بوده است. به­طور کلی در دورة رشد دوم، تیمار 55 درصد تبخیر- تعرق و در دوره­های رشد اول و سوم تیمار 30 درصدتبخیر- تعرق توصیه می­شود.