تاثیر تمرینات کنترل تنفس بر توان هوازی بیشینه ضربان قلب استراحت و اریتروپویتین در هنر جویان پسر تربیت بدنی

Abstract

آمادگی قلبی تنفسی یکی از عوامل مهم آمادگی جسم است که بر اثر تمرینات منظم و برنامه ریزی شده توسعه می یابد تمرینات اینتروال که بر اساس توان هوازی طرح ریزی شده باشد یکی از برناه های تمرینی برای پیشرفت آمادگی قلبی و تنفسی است نمونه ای از این تمرینات هیپوکسی اینتروال کنتروال تنفس است که می تواند آمادگی استقامتی افراد را افزایش دهد منظور از هیپوکسی مواجه کردن بدن با کاهش فشار سهمی اکسیژن در سلول هاست تا بتوانند سازگاری لازم را با این وضعیت به دست آورند در این تحقیق 30 نفر از هنرجویان تربیت بدنی انتخاب و در سه گروه جایگزین شدند گروه اول به مدت هشت هفته تحت تاثیر دویدن اینتروال در شرایط عادی وگروه دوم به مدت هشت هفته تحت تاثیر دویدن اینتروال در شرایط هیپوکسی بودند گروه سوم ( گروه کنترل) در این مدت هیچ برنامه تمرینی نداشتند آزمون های توان هوازی بیشینه ضربان قلب استراحت و خونگیری جهت تعیین مقدار اریتروپویتین قبل و بعد از تمرینات از هر سه گروه گرفته شد نتایج به دست آمده نشان می دهد بین توان هوازی بیشینه وضربان قلب استراحت گروهی که تمرینات اینتروال انجام دادند و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود دارد اما در مورد اریتروپویتین این اختلاف معنی دار نیست بین توان هوازی بیشینه ضربان قلب استراحت و اریتروپویتین گروهی که تمرینات هیپوکسی اینتروال انجام دادند و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود دارد