زنانه‌نویسی از جنگ 20 مارس 2003م در عراق (اشعار بشری البستانی)

Abstract

آمریکا به بهانة حملات تروریستی یازده سپتامبر 2001م. در بیست مارس 2003م. به عراق لشکر کشید و آن سرزمین را به اشغال خود درآورد. بستانی این تهاجم و اشغالگری را محکوم کرد و از دریچة ذهن زنانة خویش اشعاری با موضوع حملة آمریکا به عراق و پیامدهای ناگوار آن سرود. او در این اشعار، اغلب جویای وضعیت‌هایی است که مورد حمایت همسرانه و مادرانه واقع می‌شود تا از این رهگذر، همدلی خود را با جنگ‌زدگان و ضدیتش را با جنگ‌افروزی آمریکا در عراق اعلام کند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بستانی تقابل‌های دوگانة جنسیتی بین زنان و مردان را هنگام روایت از جنگ جابه‌جا می‌کند. بر همین اساس، زن عراقی را به صحنة جنگ می‌آورد و این زن از زاویة دید اول‌شخص به روایت حوادث می‌پردازد؛ از توانمندی‌ها و صفات ویژة زنانه در انعکاس رویدادهای جنگ استفاده می‌کند؛ در مواجهه با جنایات دشمن به او ناسزا می‌گوید؛ نفرینش می‌کند؛ شیون سرمی‌دهد و از چرایی ارتکاب جنایت می‌پرسد. بنابراین روایت بستانی از جنگ، خط سیری عاطفی، غضبناک، نگران و پرسشگر دارد؛ از مرزها فاصله می‌گیرد و توان خود را به جنگ شهرها و قربانیان غیرنظامی آن اختصاص می‌دهد. این در حالی است که روایت مردانه از جنگ در مرزها و میان سربازان و اغلب به دور از خانواده‌ها شکل می‌گیرد.