تاثیر سطوح مختلف آبیاری و شوری بر شاخص‌های مورفولوژیک و کیفیت فلفل دلمه‌ با سیستم‌ هوشمند آبیاری‌ قطره‌ای

Abstract

تنش شوری بعد از تنش آبی مهم­ترین تنش محیطی است که بر گیاهان تاثیر می‌گذارد و به شدت از رشد و نمو گیاهان حساس به شوری می‌کاهد. فلفل دلمه گیاهی حساس به تنش آبی و نیمه­حساس به تنش شوری می‌باشد. شوری باعث کاهش عملکرد و کیفیت فلفل دلمه­ای خواهد شد. به منظور شناخت تاثیر تنش آبی (کم آبیاری) و شوری بر خصوصیات مورفولوژیکی و کیفیت فلفل دلمه در گلخانه، آزمایشی طی زمستان و بهار 93-1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. برای آبیاری فلفل دلمه از سیستم هوشمند آبیاری قطره‌ای استفاده شد. بدین منظور از حسگرهای رطوبتی REC-P55 تعبیه شد در داخل گلدان نیاز آبی گیاه تشخیص داده شد و دستورات لازم به کنترلر برای قطع یا وصل آبیاری داده شد. تیمارهای آبیاری اعمال شده عبارت بودند از آبیاری به مقدار 100% (I1)، 85% (I2) و 70% (I3) نیاز آبی گیاه و نیز سه سطح شوری به میزان 2/1 (S1)، 3 (S2) و 6 (S3) دسی زیمنس بر متر، و با سه تکرار در قالب آزمایش فاکتوریل طرح کامل تصادفی اعمال گردید. نتایج این پژوهش نشان داده که تنش‌های شوری و آبی بر عملکرد، وزن میوه و تعداد میوه تاثیرات بسیار معنی‌داری در سطح 1% داشته‌اند. تاثیر توام تنش‌های شوری و آبی بر عملکرد میوه تاثیر معنی‌داری در سطح 5% داشت. با افزایش شوری و کم شدن آب، آبیاری عملکرد میوه، طول و قطر میوه و حجم ریشه کاهش یافت. تنش کم‌آبیاری موجب افزایش طول ریشه شد. تاثیرات تنش‌های شوری و کم آبیاری بر مولفه‌های کیفی میوه فلفل دلمه نشان داد که با افزایش میزان شوری و کم شدن آب آبیاری یکنواختی رنگ و سلامتی میوه کاهش یافت و متناسب با آن نیز وزن میوه کاهش داشت.