تأثیر نوع بسته بندی و پرمنگنات پتاسیم برکیفیت و عمر انبارمانی سه رقم سیب در سردخانه1

Abstract

<em>اتیلن موجب رشد، پیری زودرس و کاهش عمر انبارمانی سیب در مدت زمان نگهداری در انبار <br /> می­شود. به منظور حذف اتیلن و افزایش عمر انبارمانی سیب، طرحی با استفاده از آزمایش­های فاکتوریل در پایة کاملاً تصادفی با 3 فاکتور و 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی اجرا شد. عامل اول رقم سیب در سه سطح شامل ارقام گلدن دلیشس، رددلیشس و جاناتان</em><em>،</em><em> عامل دوم نوع بسته­بندی در 5 سطح شامل جعبه‌های چوبی با پوشال‌های کاغذی، جعبه‌های پلاستیکی با پوشال­‌های کاغذی، جعبه‌های پلاستیکی با پوشال‌های کاغذی آغشته به پرمنگنات پتاسیم، جعبه‌های پلاستیکی با شانه مخصوص میوه و جعبه‌های پلاستیکی با شانه مخصوص میوه و</em> <em>با توری</em> <em>حاوی پرمنگنات پتاسیم و عامل سوم زمان نگهداری در سردخانه به مدت 5 ماه است. در مدت زمان نگهداری بریکس، اسیدیته، </em><em>pH</em><em>، سفتی بافت و درصد افت وزنی میوه‌ها هر ماه یک بار تعیین شد. نتایج تجزیة آماری نشان می­­دهد که اثر رقم، نوع بسته‌ بندی و زمان نگهداری بر تمام عوامل کیفی تعیین شده معنی‌دار است. مقایسة ‌‌میانگین‌ها حاکی است که بیشترین مقدار سفتی بافت و بریکس به ترتیب مربوط به رقم گلدن و رد و بیشترین مقدار اسیدیته و کمترین مقدار </em><em>pH</em><em> مربوط به رقم جاناتان است. در مدت زمان نگهداری نیز مقدار بریکس، </em><em>pH</em><em> </em><em>و افت وزنی افزایش ولی مقدار اسیدیته و سفتی بافت کاهش می­یابد. نتایج حاصل از بسته</em><em>­</em><em>بندی نیز نشان می‌دهد که بیشترین افت وزنی، بیشترین مقدار فساد و کمترین مقدار سفتی بافت مربوط به جعبه‌های چوبی وکمترین افت وزنی، بیشترین مقدار سفتی بافت مربوط به جعبه‌های دارای شانه و جاذب اتیلن است. بنابراین استفاده از پرمنگنات پتاسیم از افت وزنی، فساد و کاهش سفتی بافت سیب در مدت زمان نگهداری میوه جلوگیری می‌کند.</em>