نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپورمحمود, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorپیرمحمدی, رسولfa_IR
dc.contributor.authorخلیلوندی, حامدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T08:33:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T08:33:17Z
dc.date.available1399-07-09T08:33:17Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T08:33:17Z
dc.date.issued2019-02-20en_US
dc.date.issued1397-12-01fa_IR
dc.date.submitted2018-06-27en_US
dc.date.submitted1397-04-06fa_IR
dc.identifier.citationپورمحمود, بهزاد, پیرمحمدی, رسول, خلیلوندی, حامد. (1397). کارایی افزودنی‏های جاذب سموم بر دیازینون باقی‏مانده در تفاله انگور و تأثیر آن بر مصرف خوراک، و فراسنجه‏های شکمبه و خون در بزهای شیرده. علوم دامی ایران, 49(4), 505-516. doi: 10.22059/ijas.2019.260912.653647fa_IR
dc.identifier.issn2008-4773
dc.identifier.issn2423-7949
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/ijas.2019.260912.653647
dc.identifier.urihttps://ijas.ut.ac.ir/article_70437.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/343729
dc.description.abstractهدف این پژوهش بررسی اثر جاذب‏های مختلف سموم بر میزان دیازینون باقی‏‏مانده در تفاله انگور سفید و تأثیرگذاری این افزودنی‏ها بر فراسنجه‏های شکمبه‏ای و برخی پارامترهای خونی در بزهای شیرده تغذیه‌شده با جیره حاوی مقادیر زیاد تفاله انگور (71/‏27 درصد) بود. در این مطالعه از 20 رأس بز شیرده مهابادی با میانگین وزن زنده 5‏±‏50 کیلوگرم در قالب یک طرح کامل تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره‌های حاوی 1) تفاله انگور سفید بدون جاذب سموم یا گروه شاهد، 2)‏ تفاله انگور فرآوری­شده با جاذب سموم مایکوفیکس پلاس (Mycofix-plus)، 3) تفاله انگور فرآوری­شده با جاذب سموم بیوتوکس (Bio-Tox) و 4) تفاله انگور فرآوری­شده با جاذب سموم بیواسید (Bio-Acid) بود. افزودن ترکیبات جاذب سموم به جیره‏های دارای سطوح بالای تفاله انگور سبب کاهش مقادیر سم دیازینون در جیره گردید (05/0P<)، به‌طوری‌که بیشترین سم دیازینون در تیمار شاهد (mg/kg 08/4) و کمترین مقدار سم در تیمار فرآوری شده با مکمل Bio-Tox برابر با (mg/kg 67/0) مشاهده شد. میزان ماده خشک مصرفی، نیتروژن آمونیاکی، غلظت کل اسیدهای چرب فرّار و پروپیونات شکمبه، غلظت گلوکز و اوره خون درنتیجه افزودن جاذب‏های مختلف سموم افزایش یافت (05/0P<). جاذب‏ها تأثیر معنی‏داری بر جمعیت تک‌یاخته‌ای شکمبه‏ نداشت (05/0P>). افزودن جاذب‏های مختلف سبب کاهش اسیدهای چرب غیر استریفیه شد (05/0P<). غلظت بتا هیدروکسی بوتیرات (BHBA)، پروتئین تام و آلبومین خون درنتیجه مصرف جاذب‏ها تفاوت معنی‏داری را در بین گروه‏های موردمطالعه نشان نداد (05/0P>). به‌طورکلی، ترکیبات جاذب و غیرفعال­کننده سموم در جیره‏های دارای سطوح بالای تفاله انگور مقادیر سم دیازینون را کاهش داد و سبب بهبود مصرف خوراک، فراسنجه‏های شکمبه‏ و متابولیت‌های خون در بزهای شیرده مهابادی شد.fa_IR
dc.format.extent717
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofعلوم دامی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of animal Scienceen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/ijas.2019.260912.653647
dc.subjectتفاله انگورfa_IR
dc.subjectجاذب سمومfa_IR
dc.subjectخونfa_IR
dc.subjectدیازینونfa_IR
dc.subjectشکمبهfa_IR
dc.titleکارایی افزودنی‏های جاذب سموم بر دیازینون باقی‏مانده در تفاله انگور و تأثیر آن بر مصرف خوراک، و فراسنجه‏های شکمبه و خون در بزهای شیردهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.citation.volume49
dc.citation.issue4
dc.citation.spage505
dc.citation.epage516


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد