ارزیابی مدل ماکسول عمومی به‌منظور بررسی رفتار تنش‌آسایی گوشت مرغ تحت رژیم‌های غذایی گوناگون

Abstract

بررسی واکنش یک مادۀ غذایی با اعمال نیروهایی همانند بریدن، جویدن، فشردن، و کشیدن درحقیقت ارزیابی بافت آن ماده است و به خصوصیات رئولوژیکی آن بستگی دارد. در این مطالعه، رفتار تنش‌آسایی قسمت‌های گوناگون گوشت مرغ با رژیم‌های غذایی گوناگون براساس مدل ماکسول عمومی بررسی شد. تیمارهای تغذیه‏ای که مرغ‏ها از آنها تغذیه کردند مشتمل بر: 1. شاهد (بدون افزودنی)، 2. با افزودنی آنتی‌بیوتیک به میزان ppm650، 3. با افزودنی سرخارگل (Echinacea purpurea L.<strong>)</strong> به‌میزان 2درصد است. آزمون تنش‌آسایی در دمای اتاق روی نمونه‌های گوشت سینه و ران انجام شد. برای بررسی رفتار ویسکوالاستیک نمونه‌ها، زمان‌های رهایش براساس مدل ماکسول عمومی محاسبه و مقایسه شد. نتایج نشان می‌دهد که مدل پیشنهادی به‌طور رضایت‌بخشی متناسب با داده‌های تجربی است و با افزودن آنتی‌بیوتیک و سرخارگل تغییراتی در ضرایب فنر مدل ماکسول عمومی اتفاق می‌افتد. افرون بر این، تفاوت فراوانی بین زمان تنش‌آسایی نمونه‌های گوناگون با رژیم‏های تغذیه‏ای گوناگون مشاهده شد.