ادله حرمت خودکشی وجایگاه آن درحقوق کیفری ایران
(ندگان)پدیدآور
جعفرزاده, جعفرآری, محمودابوالحسینی, علی اکبرعلی تبار فیروزجائی, محمدباقرنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
خودکشی یا انتحار عبارت است از قتلی که فاعل جرم (قاتل)، مفعول جرم (مقتول) نیز میباشد. به عبارت دیگر، هرگاه مجنی علیه (بزه دیده) قتل، خودش قاتل باشد عمل خودکشی تحقق مییابد. در واقع خودکشی نوعی از قتل همراه با وحدت قاتل و مقتول است. از دیدگاه اسلام خودکشی حرام بوده و حرمت آن از نظر کتاب، سنّت و اجماع ثابت گشته و برای مرتکب آن کیفر اخروی وعده داده شده است. معاونت در خودکشی نیز از دیدگاه حقوق جزای اسلام"اعانت بر اثم" تلقی گشته و مرتکب آن مستوجب تعزیری میباشد. در حقوق جزای ایران، خودکشی و شروع به آن جرم نیست و معاونت در خودکشی هم جرم نبوده و قابل کیفر نمی باشد. البته اخیراً بر طبق قانون مجازات جرایم رایانه ای، برخی از صور از معاونت در خودکشی به وسیله سیستمهای رایانهای و مخابراتی، جرم محسوب شده و قابل مجازات هستند
کلید واژگان
خودکشیبزه دیده
خودزنی
حقوق جزا
تعزیر
شماره نشریه
49تاریخ نشر
2017-11-221396-09-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابلIslamic Azad University/Babol Branch
سازمان پدید آورنده
دانشگاه یادگار امامدانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
استادیارگروه فقه ومبانی حقوق اسلامی، واحد بابل، دانشگاه آزاداسلامی، بابل، ایران
دانشجوی دکتری روابط بین الملل، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
شاپا
2645-50132645-5021




