درآمدی بر آینده‌پژوهی در نظام مدیریت اسلامی از طریق مطالعه روش‌شناسی آینده‌پژوهی و اجتهاد در فقه امامیه
نوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
نظام مدیریت اسلامی، مانند هر نظام مدیریتی دیگری، نیازمند آینده‌نگری و پرداختن به موضوع آینده است و تأکید دین مبین اسلام به آینده‌نگری نیز اهمیت این موضوع را دوچندان می‌‌کند. در عموم نظام‌های مدیریتی برای پرداختن به موضوع آینده از علم آینده‌پژوهی استفاده می‌شود. به‌منظور استفاده از آینده‌پژوهی در نظام مدیریت اسلامی، باید ابتدا مبانی این علم (از جمله روش‌شناسی آن) برای امکان‌سنجی آینده‌پژوهی اسلامی مورد مداقه قرار گیرد. هدف این مقاله، اجرای بخشی از امکان‌سنجی آینده‌پژوهی اسلامی (در نظام مدیریت اسلامی) از طریق بررسی روش‌شناسی آینده‌پژوهی (از حیث الزامات روش‌شناسی) و مطالعه تطبیقی آن با اجتهاد در فقه امامیه است. به‌منظور پژوهش از روشهای فراترکیب، مطالعه تطبیقی و پانل خبرگان استفاده، و در نهایت نتیجه‌گیری شد که اولاً روش‌شناسی اجتهاد می‌تواند بخش زیادی از الزامات روش‌شناسی آینده‌پژوهی را (حتی بیش از دیگر پارادایمها) پاسخ گوید. در ثانی در مسیر تحقق آینده‌پژوهی در نظام مدیریت اسلامی، حد مورد نیاز از تناسب و تناظر در لایه روش‌شناسی بین مطالعات آینده‌پژوهی و روش اجتهاد در مطالعات اسلامی وجود دارد.
کلید واژگان
مدیریت اسلامیآیندهپژوهی
روش‌شناسی آینده‌پژوهی
روش‌شناسی اجتهاد
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2017-10-231396-08-01
ناشر
دانشگاه جامع امام حسین علیه السلامImam Hussein University
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری آینده پژوهی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزویناستاد علوم سیاسی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین
شاپا
2251-69802645-5234
