ارائه مدل بهینه تعمیر و نگهداری روسازی با در نظر گرفتن هزینه کاربران برای ایران

Abstract

سیستم مدیریت روسازی، روش و یا عملکردی ایجاد می‏کند که مدیران از آن در هدایت و کنترل منابع خود در جهت کاهش هزینه‌ها استفاده می‌کنند. در این بین، استفاده بهینه از فعالیت‌های بهسازی، نقش قابل توجهی در کاهش هزینه‌های مدیریت راه دارد. در این پژوهش، یک مدل برای بهینه کردن فعالیت‌های تعمیر و نگهداری راه ارائه می‌شود و دو تابع هدف به طور هم زمان بهینه می شوند. دو تابع هدف مورد نظر در مدل عبارتند از: 1)کمینه کردن هزینه‌ کاربران راه 2) کمینه کردن هزینه‌ مدیریت راه. از مدل تحقیق، برای بهسازی روسازی محور بوئین زهرا - ساوه استفاده شده و پیش‌بینی عملکرد روسازی با استفاده از فرآیند تصمیم‌گیری مارکوف صورت گرفته است. بر اساس جواب بهینه مدل، به ترتیب کل هزینه مدیریت راه و کاربران راه، 5/21 و 13534میلیارد ریال به‌دست آمده است که نشان می دهد هزینه‌های کاربران راه در برابر هزینه‌های مدیریت راه، بسیار بیشتر است. بنابراین در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی، باید این هزینه هنگفت مورد توجه قرار گیرد. همچنین نتایج مدل نشان می‌دهند فعالیت‌های پیشگیرانه نسبت به روکش آسفالتی، در کاهش هزینه‌های کاربران (بر واحد هزینه) بیشتر موثر است و مقدار هزینه‌های بهسازی در سال‌های اولیه دوره برنامه‌ریزی، تاثیر بسیار زیادی در کل هزینه‌های بهسازی مدیریت راه دارند. بنابراین مدیریت مذکور باید در سال‌های اولیه دوره برنامه‌ریزی، بودجه مناسب و کافی برای طرح‌های بهسازی اختصاص دهد.