تحلیل تغییرات تقاضا و اثرات آن در طراحی شبکه تغذیه‌کننده چندطریقه‌ای

Abstract

یکی از راههای افزایش تمایل به استفاده از حمل و نقل همگانی، هماهنگی بیشتر بین طریقه‌های سرویس دهنده و یکپارچگی شبکه است. استفاده از طریقه‌های انبوه‌بر، زمانی توجیه پذیر است که تقاضای مناسب آنها به نحو مقتضی با استفاده از شبکه‌های پایین دست، مانند شبکه تغذیه کننده، تامین شود. در این مقاله، اثر تغییرات تقاضا برروی پارامترهای طراحی در شبکه‏ حمل و نقل همگانی تغذیه‌کننده بررسی می‌شود. با توجه به پیچیدگی ذاتی طراحی شبکه، بویژه طراحی تغذیه کننده ها و ناتوانی روشهای ریاضی در همگرایی و رسیدن به جواب در فضای چندبعدی مسئله، از یک روش فراابتکاری، الگوریتم اجتماع مورچگان، استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد افزایش تقاضا در نواحی حومه‏ای برای پارامترهای طراحی سیستم نسبت به مناطق مرکز شهر تأثیر بیشتری می گذارد و سبب افزایش هزینه های کلی سیستم بعلت طول بیشتر خطوط خواهد شد. بواسطه‌ خدمت رسانی همزمان طریقه‌ها در شبکه و تخصیص تقاضا، ایجاد خدمات نیم دور امکان‌پذیر می شود به طوری که تواتر شناور خطوط، سبب کاهش هزینه های استفاده کننده و بهره بردار و افزایش مطلوبیت سرویس می‌شود. در مطالعه موردی انجام شده در این مقاله، کاهش تقاضای نواحی دور و نزدیک خط ریلی باعث می‌شود تعداد خطوط 7%، تواتر بهینه 20%، مجموع طول خطوط شبکه 2% رشد و سرفاصله‌ی آنها نسبت به حالت مبنا بطور متوسط 21% کاهش داشته‏ باشد.