بررسی و مقایسه دانش‌آموزان کمرو و عادی از لحاظ شیوه‌های فرزندپروری، سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه

Abstract

ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی یکی از مشکلات عمده‌ای است که تأثیر بازدارنده و مهمی بر کارآمدی و پویایی جوانان و نوجوانان دارد و از شکل‌گیری سالم هویت و شکوفایی استعدادها و قوای فکری و عاطفی در آن‌ها جلوگیری می‌کند. این پژوهش با هدف بررسی شیوه‌های فرزندپروری، سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در دانش‌آموزان کمرو و عادی به شیوه پژوهش توصیفی از نوع علی_مقایسه‌ای انجام گرفت. جامعۀ این پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دوره متوسطه شهرستان شاهین‌دژ (استان آذربایجان غربی) بود. 120 دانش‌آموز کمرو و عادی (60 دانش آموز از هر گروه) به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های کمرویی سموعی، شیوه‌های فرزندپروری بامریند، مقیاس دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور و فرم کوتاه پرسش‌نامه طرح‌واره یانگ پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی با دو گروه مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دانش‌آموزان عادی در مقایسه با دانش‌آموزان کمرو در زیر مقیاس‌های؛ شیوه فرزندپروری مقتدرانه و سبک دلبستگی ایمن نمرات بالاتری را کسب کردند و دانش‌آموزان کمرو نیز در زیر مقیاس‌های شیوه فرزندپروری مستبدانه، سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، ناایمن دوسوگرا و سایر طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه نمرات بالاتری را کسب کردند و در شیوه فرزندپروری سهل‌گیرانه و طرح‌واره‌های ایثار و اسحقاق نیز بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع، این مطالعه حاکی از وجود تفاوت بین دانش‌آموزان کمرو و عادی از لحاظ شیوه‌های فرزندپروری، سبک‌های دلبستگی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه بود.