روشی جدید در تعیین ورشکستگی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها و تئوری مجموعه های راف فازی

Abstract

در شرایط متغیر اقتصادی و نوسانات شدید مالی در محیط های تجاری، وجود الگوهایی برای پیش بینی عملکرد مالی شرکتها از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از این موارد پیش بینی وقوع بحران مالی و به عبارت دیگر ورشکستگی است. تحلیل پوششی داده ها (DEA) یک ابزار قدرتمند در اختیار مدیران است که عملکرد شرکت خود را در فعالیت های تجاری محک بزنند. مدلهای مرسوم تحلیل پوششی داده ها ارزیابی کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیری (DMU) را در بهترین حالت انجام می دهند و درواقع در حالت خوشبینانه ارزیابی صورت می گیرد، ولی مدلهای دیگری در DEA معرفی شده اند که قابلیت اندازه گیری کارایی با دیدگاه بدبینانه را نیز دارند که دارای کاربردهای ویژه خود مانند ارزیابی ورشکستگی می باشند. این مقاله با استفاده از نظریه بازی های DEA و تخصیص، یک مدل جدید DEA در زمینه ورشکستگی را معرفی می کند و با تشکیل یک سیستم اطلاعاتی و استفاده از شاخص ها، ورشکستگی و کارایی را با استفاده از مفاهیم DEA راف و راف فازی محاسبه می کند. نتایج حاصل از مدل در تعیین ورشکستگی بین چند سازمان بررسی و محاسبه شده است.