تأثیر اسیدی‏کننده در جیره جوجه‏های گوشتی پرورش‌یافته در تراکم‌های زیاد بر عملکرد رشد، سیستم ایمنی و متابولیت‏های خونی

Abstract

<strong>اثر اسیدی‏کنندۀ گلوباسید در تراکم‌های متفاوت بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی با استفاده از 576 قطعه جوجۀ گوشتی یک‏روزه سویۀ تجاری راس 308 در آزمایشی فاکتوریل 2×3 با سه سطح تراکم (14، 16، و 18 پرنده در هر مترمربع) و اسیدی‏کننده (سطوح صفر و یک کیلوگرم در تن جیره) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. کمترین مصرف غذا در تیمار با تراکم 18 و مصرف یک کیلوگرم اسیدی‏کننده مشاهده شد که تفاوت آماری معنی‏داری با دیگر تیمارها داشت (05/0P<). مصرف غذا در جوجه‏های دریافت‏کنندۀ اسیدی‏کننده به‏طور معنی‏داری کمتر از پرندگانی بود که اسیدی‏کننده مصرف نکردند (05/0P<). افزایش تراکم از 14 به 16 و 18 قطعه در هر مترمربع سبب افزایش ضریب تبدیل غذایی شد (001/0P<). پرندگانی که با جیرۀ حاوی اسیدی‏کنندۀ گلوباسید تغذیه شدند، ضریب تبدیل غذایی کمتری داشتند (05/0P<). تغذیۀ جیره‏های حاوی اسیدی‏کننده سبب کاهش گلوکز و تیتر آنتی‏بادی در پاسخ به گلبول‏های قرمز خون گوسفند و همچنین سبب افزایش کلسترول و تری‏گلیسرید پلاسمای خون در جوجه‏ها شد (001/0P<). اثر متقابل تراکم و اسیدی‏کننده بر وزن بدن و متابولیت‏های خونی جوجه‌های گوشتی نیز معنی‏دار نبود. بنابراین در تراکم‏های زیاد نیز می‏توان از تأثیرات مفید اسیدی‏کننده‏ها سود برد.</strong>