تأثیر روش ذخیره کردن تفاله دانه انار بر ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تجزیه پذیری شکمبه ای آن

Abstract

<strong>دانه انار (حاوی 5/47 درصد ماده خشک) به مدت 70 روز در سطل­های پلاستیکی سه کیلویی سیلو شد و سپس ترکیب شیمیایی، غلظت ترکیبات فنلی و فراسنجه­های تجزیه­پذیری شکمبه­ای ماده خشک و نیز تجزیه­پذیری شکمبه­ای و پس از شکمبه­ای ماده خشک دانه سیلو شده و نیز دانه خشک شده تعیین گردید. نتایج نشان داد سیلو کردن سبب کاهش معنی­دار میزان کل ترکیبات فنلی، تانن کل، اسید گالیک، اسید تانیک، پونیکالین و پونیکالاژین A شد اما غلظت تانن­های متراکم، اسید الاژیک و پونیکالاژین B تحت تأثیر روش </strong><strong>ذخیره­سازی قرار نگرفت. فراسنجه­های تجزیه­پذیری شکمبه­ای ماده خشک، بخش سریع تجزیه، کند تجزیه و تجزیه­پذیری مؤثر در نرخ عبورهای 02/0، 05/0 و 08/0 در ساعت تحت تأثیر روش ذخیره­سازی قرار نگرفت. سیلو کردن سبب افزایش معنی­دار گوارش­پذیری شکمبه­ای ماده خشک و گوارش­پذیری ماده خشک در کل دستگاه گوارش و کاهش معنی­دار ثابت نرخ تجزیه ماده خشک و گوارش­پذیری پس از شکمبه­ای ماده خشک گردید (05/0P<). براساس نتایج این تحقیق سیلو کردن تفاله دانه انار ارزش غذایی این پسماند خوراکی را بهبود می­بخشد.</strong>