باستانشناسی فضایی؛ رویکردی علمی در مطالعه و تحلیل آثار معماری، فضاهای شهری و بافتهای کهن
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
552.9کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
دو دهۀ گذشته با ظهور رهیافتهای جدید متعددی در علم باستانشناسی توأم بود. باستانشناسی جدید که در ارتباط عمیق بینرشتهای ماهیت مییابد، با بهرهگیری از شاخههای علوم مختلف گرایشهایی را به وجود آورد که از جملة آنها به «باستانشناسی فضاها» میتوان اشاره کرد. این رویکرد علمی، بازیافت اطلاعات تمدنهای کهن از طریق مطالعۀ ساختارهای معماری و فضاهای استقراری و شبکههای مؤثر درونسایتی و برونسایتی پیرامون آنهاست. از آنجایی که این علم با بهرهگیری از علوم متعدد در سطوح مختلف فضاهای معماری و بافتهای کهن ادوار مختلف را مطالعه میکند، میتواند به طور گسترده مورد استفادة متخصصان پیش از تاریخ تا قرون معاصر قرارگیرد. در نوشتار حاضر تلاش شده است تا ضمن تشریح پیشینه و مبانی نظری این رویکرد و تبیین سطوح و روشهای آن، به این پرسش پاسخ گفته شود که از باستانشناسی فضاها چگونه میتوان در مطالعه و تحلیل فضاهای معماری، استقرارگاهها و بافت کهن شهرها استفاده کرد.
کلید واژگان
علوم باستانشناسیباستانشناسی فضاها
شهرهای باستانی
مدل همبستگی فضاها
مدل مکان مرکزی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2015-12-221394-10-01
ناشر
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
دانشیار باستان شناسی دانشگاه تهراناستادیار گروه باستانشناسی دانشگاه شهرکرد
شاپا
2251-92972676-4288
