انسان شناسی تصویری؛ تفکر مردم شناختی مبتنی بر سکانس

Abstract

<strong>«انسان­شناسی تصویری» اصطلاحی است ترکیبی که نمایندگی دو حوزه «فیلم» و «مردم‌‌‌‌‌‌نگاری» را به‌عهده دارد. هر یک از دو حوزه دارای روش‌‌‌‌‌‌ها و تکنیک‌‌‌‌‌‌های خاصی هستند که برای دیدن پدیده‌‌‌‌‌‌ها و پرداخت رویدادها از آن‌ها کمک می­گیرند. بدیهی است تفاوت‌‌‌‌‌‌های نسبتاً عمیقی بین این دو حوزه وجود دارد که ناشی از تفاوت‌‌‌‌‌‌های ماهوی و اختلاف روش بین آنهاست. اولی با متن نوشتاری سر و کار دارد و کار خود را با مبانی نظری آغاز و با تحلیل و گزارش­نویسی خاتمه می­دهد، درحالی‌که دیگری با «نوار سلولوئید» کار می‌‌‌کند و کار خود را با ایده آغاز و نهایتاً با فیلم­برداری و نمایش دستاوردها فیصله می­دهد. این‌که چطور می‌‌‌‌‌‌توان از یک تفکر مردم‌‌‌‌شناختی مبتنی بر متن نوشتاری به یک تفکر مردم‌‌‌‌‌‌شناختی مبتنی بر نما و سکانس رسید؟ پرسشی است که در این مقاله مبنای بررسی قرار گرفته است. همچنین در این مقاله تلاش شده است تا ضمن مروری کوتاه بر دو حوزه مردم­شناسی و فیلم مستند، نحوه شکل­گیری انسان­شناسی تصویری، بازنمایی حس در انسان­شناسی تصویری و تمایزات برجسته در این حوزه به اختصار بیان شوند. </strong>