تبیین و تحلیل مناسبات بینامتنی کنوز الودیعه من رموز الذّریعه

Abstract

کتاب <strong><em>کنوز الودیعة من رموز الذّریعة</em></strong> با هدف ترجمة کتاب <strong><em>الذّریعة إلی مکارم الشّریعة</em></strong> نوشته شده است و نمونة درخشانی از ترجمة پویا در متون کهن ادب فارسی است؛ گونه‌ها و گفتمان‌های مختلف فرهنگی و ادبی رایج در تاریخ ایران تا قرن هشتم در آن گرد آمده است.در این مقاله، با استفاده از روش ترامتنیّت ژنت، به تبیین نقش این گونه‌ها و گفتمان‌ها در تعیین جایگاه کتاب <strong><em>کنوز الودیعة</em></strong>در متون ادب تعلیمی پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان ‌می‌دهد؛ <strong><em>کنوز الودیعة</em></strong>بر اساس نظام‌ها، رمزگان و سنّت‌های ایجادشده توسّط آثار ادبی پیشین بنا ‌شده است و آیات، احادیث، روایات، حکایات و اشعار فارسی و عربی در آن، حضوری پررنگ دارند و شرح و بسط عبارات کتاب <strong><em>الذّریعة</em></strong>و بهره جستن از متون اخلاقیِ فلسفی، دینی، ایرانشهری، عرفانی و تاریخی ایرانی و اسلامی، این کتاب را به مخزن گنج‌هایی چون<strong> <em>الأدب</em> <em>الکبیر</em> </strong>ابن مقفّع، <em>جاودان</em> <em>خرد</em> ابن مسکویه، <em>الذّریعة</em> راغب اصفهانی و صدها متن اسلامی و ایرانی دیگر بدل ساخته است.<br /> <strong> </strong>