بررسی تأثیر میزان هوش هیجانی بر قابلیتهای مدیریت

Abstract

مقدمه و هدف پژوهش: هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان تأثیر هوش هیجانی 1 بر قابلیتهای مدیریت در سطح<br />دانشگاههای پیام نور استانهای خوزستان، لرستان و ایلام می باشد. جامعه آماری در این پژوهش کلیه رؤسای<br />دانشگاههای پیام نور استانهای فوق الذکر می باشد.<br />روش پژوهش: در این پژوهش کلیه جامعه آماری را به عنوان مبنا قرار داده ایم، و از نمونه گیری صرف نظر شده<br />است. لازم به یادآوری است که تعداد رؤسای دانشگاههای استانهای یاد شده مورد پژوهش 18 نفر، برابر با تعداد<br />18 مرکز دانشگاهی می باشند. پرسشنامه های استفاده شده در این پژوهش عبارتند از: 8( پرسشنامه هوش هیجانی<br />2( پرسشنامه وظایف مدیریت، اثر هاینزوی ریچ 3 و هارولد کونتز 4. برای بررسی چهار فرض جزئی از بار-آن 2<br />آزمون همبستگی پیرسون و برای فرض اصلی )کلی( از آزمون رگرسیون گام به گام استفاده شده است.<br />یافته ها و نتیجه گیری: بین هوش هیجانی و قابلیت های مدیریت )برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت، کنترل(، رابطه<br />مثبت و معناداری وجود دارد که هر یک از این چهار فرض با آزمون همبستگی پیرسون محاسبه گردید. و نتیجه<br />فرض اصلی (کلی) در خصوص تأثیر میزان هوش هیجانی بر قابلیت های مدیریت، حاصل تحلیل رگرسیون به<br />روش گام به گام، دارای ضریب همبستگی چند متغیری برای ترکیب خطی خرده مقیاس های قابلیت های مدیریت<br />تأیید می گردد. 28 درصد واریانس هوش هیجانی توسط متغیرهای پیش بین قابل تبیین است. همچنین از میان<br />متغیرها در مرحله یک تنها متغیر قابلیت برنامه ریزی متغیر پیش بین خوبی در پیش بینی کنندگی برای هوش هیجانی<br />است، و سایر متغیرها )قابلیت سازماندهی، قابلیت هدایت، قابلیت کنترل( نیز در پیش بینی کنندگی برای هوش<br />هیجانی مدیران نقش کمتری ایفا می کنند.