تاثیر هوشمند سازی مدارس بر انگیزه پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر رودهن

Abstract

هدف پژوهش مقایسه انگیزه پیشرفت تحصیلی و انگیزه‌ به تحصیل دانش آموزان دوره دوم متوسطه کلاس‌های هوشمند و عادی رودهن بوده است. روش پژوهش توصیفی مقایسه‎ای بوده است. جامعه آماری دانش‎آموزان دوره دوم متوسطه کلاس‌های عادی و هوشمند مدارس به تعداد 1532 نفر بود. 101 نفر به روش غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‎ی انگیزه پیشرفت تحصیلی سادات کاظمی (1386) و انگیزه به تحصیل قلی پور و بهرامی حصاری (1375) بود. پایایی پرسشنامه‎ها با استفاده از آلفای کرون‎باخ برای انگیزه پیشرفت 83/0 و انگیزه به تحصیل 91/0 محاسبه‌شده، برای تجزیه‌وتحلیل داده‎ها در بخش آمار استنباطی از آزمون پیرسون کای اسکوئر، تحلیل واریانس یک متغیری دوراهه و آزمون تعقیبی شفه استفاده‌شده، یافته‎ها بیانگر آن است که بین دانش آموزان کلاس‌های عادی و هوشمند و دختر و پسر به لحاظ انگیزه پیشرفت تحصیلی تفاوت معنادار وجود ندارد. بین کلاس عادی و هوشمند و جنسیت در تبیین انگیزه پیشرفت تحصیلی تعامل معنادار وجود ندارد. بین کلاس‌های عادی و هوشمند به لحاظ انگیزه تحصیلی تفاوت معنادار وجود ندارد. بین دانش آموزان دختر و پسر به لحاظ انگیزه‌ی تحصیلی و بین نوع کلاس و جنس در تبیین انگیزه‌ی تحصیلی تفاوت معنادار وجود دارد.