طراحی الگوی بومی مدیریت استعداد در صنایع ملی گاز ایران

Abstract

امروزه مدیریت استعداد به یک نیاز اساسی برای سازمان ها تبدیل شده است و بیشتر ساز مان ها بر سرمایه و نیروی انسانی با استعداد که مزیت رقابتی ایجاد می کند توافق دارند. هدف از پژوهش طراحی الگوی بومی مدیریت استعداد در صنایع ملی گاز می باشد. این تحقیق از نظر هدف، یک تحقیق اکتشافی در بخش کیفی و یک تحقیق تبیینی در بخش کمی می‌باشد از نظر روش، آمیخته(کیفی و کمی) است. در بخش کیفی با استفاده از تکنیک دلفی در بین 15 نفر از مدیران و متخصصان مدیریت استعداد در پالایشگاه گاز فجر جم و در بخش کمی آزمون الگو با رویکرد پیمایشی انجام شد. جامعه آماری در بخش کمی نیز شامل تمامی کارکنان پالایشگاه فجر جم می باشد که نمونه ای با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به تعداد 278 نفر بر اساس فرمول کوکران برآورد شد. سپس از طریق پرسشنامه محقق ساخته و با استفاده از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری، بعد از آنکه روایی محتوایی پرسشنامه از نظر متخصصان مورد تایید قرار گرفت اعتبار همگرا و پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بدست آمد، 42 متغیر در قالب 10 طبقه اصلی دسته بندی گردید. یافته های بخش کمی نیز مدیریت استعداد را شامل 10 بعد توسعه شخصی، استراتژی سازمان، کارمندیابی، مدیریت عملکرد، آموزش، جبران خدمت، انضباط، عوامل سیاسی، عرضه نیروی کار و قوانین و مقررات دولتی را تایید کرد. در نهایت با توجه به داده های حاصل از تحقیق کیفی و کمی الگوی بومی مدیریت استعداد پیشنهاد گردید.