ارائه مدل روابط مؤلفه های تسهیم دانش در مؤسسات آموزشی با رویکرد مدلسازی ساختاری تفسیری(مطالعه موردی)

Abstract

امروزه در کشور­های مختلف از جمله ایران، مدیرانِ مراکز آموزشی مشتاق به تقویت سیستم تسهیم دانش و مؤلفه­های مؤثّر بر آن می­باشند. بر همین اساس، هدف این تحقیق، شناسایی روابط مابین مؤلفه­های مؤثر در سیستم تسهیم دانش در مراکز آموزشی-پژوهشی و سطح­بندی آنها توسط ارائه مدل ارتباطات درونی و نهایتاً، ایجاد دیدی جامع­تر از روابط درونی مؤلفه­ها می­باشد. برای تحقّق این هدف از تکنیک مدل­سازی ساختاری تفسیری بهره­گیری شده­است. داده­ها­ از طریق پرسشنامه­ای محقق ساخته­ و­ از میان30 نفر از اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به­عنوان گروه خبرة تحقیق گردآوری شده­است. از نتایج اصلی پژوهش، مدلی در چهار سطح تاثیر است که در آن مؤلفه­ها­ی: "ارتباط چهره به چهره افراد در اشتراک دانش اثربخش" و "گشودگی و راحتی ارتباطات میان افراد"، با بالاترین سطح تاثیرپذیری و مؤلفه­های: "کانال­های ارتباطی مبتنی بر فناوری اطلاعات برای جمع­آوری و اشتراک دانش" و "نظام ارزیابی دانش به اشتراک گذاشته شده، و ارائه پاداش متناسب به آن" که دارای شاخص قدرت هدایت قوی ولی وابستگی ضعیف بودند، به­عنوان زیرساخت­های سیستم شناسایی شده­اند. تفسیر مدل روابط مؤلفه­های تسهیم دانش بیانگر آن است که از دیدگاه تحلیل سیستمی، برای بهبود روندهای تسهیم دانشی، بایستی اولویت با تقویت مؤلفه­هایِ بیشتر اثرگذار در سیستم باشد.