ارائة مدل علّی پیش‌بینی باورهای انگیزشی بر‌اساس توانایی‌های فراشناختی با واسطه‌گری خودکارآمدی

Abstract

<strong>با توجه به اهمیت باورهای انگیزشی به‌عنوان یک متغیّر تأثیرگذار در روند آموزش، ضروری می‌نماید که بیش‌از‌پیش به این موضوع و عوامل پیش‌بینی‌کنندة آن پرداخته شود. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطۀ علّی بین توانایی‌های فراشناختی، خودکارآمدی و باورهای انگیزشی صورت گرفت. شرکت‌کنندگان شامل 393 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندارن در سال تحصیلی 1394-1393 بودند که بر‌اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‌گیری متغیّرهای پژوهش، از پرسشنامه‌های راهبردهای انگیزشی و حالت‌های فراشناختی استفاده شد و برای ارزیابی مدل پیشنهادی، از نرم‌افزار آموس و از روش تحلیل مسیر استفاده شد. براساس یافته‌های به‌دست آمده از تحقیق، با توجه به مقادیر شاخص‌های به‌دست آمده، داده‌ها با مدل تحقیق برازش داشت: 1- توانایی‌های فراشناختی، خودکارآمدی را به‌صورت مثبت و کنترل باورهای یادگیری را به‌صورت منفی پیش‌بینی می‌کند؛ 2- خودکارآمدی قادر است کنترل باورهای یادگیری، جهت‌گیری درونی و بیرونی به هدف و ارزش تکلیف از ابعاد باورهای انگیزشی را به‌صورت مثبت و معنادار و اضطراب امتحان را به‌صورت منفی و معنادار پیش‌بینی کند؛ 3- توانایی‌های فراشناختی از‌طریقِ خودکارآمدی، تمامی ابعاد باورهای انگیزشی را به‌صورت معناداری پیش‌بینی می‌کند. با توجه به نتایج فوق، بدیهی است که افزایش توانایی‌های فراشناختی با افزایش خودکارآمدی و به‌تبع کاهش اضطراب امتحان، افزایش جهت‌گیری درونی و بیرونی به هدف، ارزش تکلیف و کنترل باورهای یادگیری در دانش‌آموزان همراه باشد</strong>