بررسی تأثیر سهامداران غیر نهادی بر سیاست تقسیم سود

Abstract

وجود "سهامداران غیر نهادی"، تضاد نمایندگی میان مدیریت و مالکیت را به همراه دارد. این تضاد نمایندگی ممکن است منجر به عدم تقارن اطلاعاتی شود که این عدم تقارن اطلاعاتی می‌تواند تأثیر متفاوتی بر سیاست تقسیم سود شرکتها بگذارد. هدف اصلی این مطالعه، بررسی تأثیر "سهامداران غیر نهادی" بر سیاست تقسیم سود در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در واقع، این تحقیق در پی پاسخ به این سؤال است که آیا "سهامداران غیر نهادی" می‌توانند نقش مؤثری در سیاست تقسیم سود شرکتها ایفا کنند یا خیر؛ و اگر اینگونه است، این تأثیر چگونه قابل تفسیر است؟ برای پاسخ به این سؤال از سه تئوری اصلی تقسیم سود یعنی تئوری نمایندگی، تئوری علامت‌دهی و تئوری سلسله مراتبی استفاده شده است. نمونه این تحقیق شامل 144 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1389-1380 می‌باشد. برای آزمون تنها فرضیه‌ تحقیق از مدل توبیت بر مبنای داده‌های تجمعی استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که رابطه منفی و معناداری بین درصد مالکیت "سهامداران غیر نهادی" و سیاست تقسیم سود وجود دارد. به عبارت دیگر، با افزایش درصد مالکیت "سهامداران غیر ‌نهادی"، سود تقسیمی شرکتها کاهش می‌یابد.