بررسی مقایسه‌ای تأثیر ضدباکتریایی عصاره‌های آبی و الکلی گشنیز (Coriandrum sativum) بر روی برخی باکتری‌های پاتوژن

Abstract

اگرچه آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان درمان مرسوم در بیماری‌های عفونی استفاده می‌شود اما این درمان‌ها با مشکلات زیادی ازجمله عوارض جانبی ناخواسته و مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها همراه هست. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر ضدباکتریایی عصاره‌های آبی و الکلیگیاه گشنیز(<em>Coriandrum sativum</em><em>) </em><em> </em>بر روی باکتری‌های <em>اشریشیا کولای</em>، <em>سالمونلا تیفی‌موریوم</em>، <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> و<em> لیستریا منوسیتوژنز</em> بود. آزمون‌ها با روش چاهک و میکروپلیت (برای تعیین MIC و MBC) انجام پذیرفت. نتایج انتشار چاهک نشان داد که <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> و<em> لیستریا</em> <em>منوسایتوژنز</em> حساس و <em>اشریشیا کولای</em> و <em>سالمونلا</em> <em>تیفی</em>‌<em>موریوم</em> مقاوم به عصاره‌های آبی و الکلی بودند.عصاره‌ گیاه دارای کمترین غلظت بازدارندگی معادل µg/ml25/6 و کمترین غلظت باکتری‌کشی برابر با µg/ml 5/12 در مقابل باکتری <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> بودند. عصاره‌های آبی و الکلی گیاه گشنیز بر رشد باکتری‌های گرم مثبت <em>استافیلوکوکوس اورئوس </em>و<em> لیستریا منوسیتوژنز</em> تأثیر داشت، اما بر روی باکتری‌های گرم منفی<em> سالمونلا تیفی موریوم </em>و<em> اشریشیا</em><em>کولای</em> بی‌تأثیر بود.