اثر درصدهای مختلف ترکیب سوریمی ماهی کپور نقره‏ای (Hypophthalmichthys molitrix) و مینس میگوی سفید هندی (Penaeus indicus) بر بهبود ویژگی‌های کیفی ناگت میگو

Abstract

در این پژوهش اثر درصدهای مختلف ترکیب سوریمی ماهی کپور نقره‏ای و میگوی سفید هندیبر بهبود بافت ناگت میگو بررسی گردید. تیمارهای تحقیق حاضر به صورت شاهد (میگوی کامل سوخاری شده)، ناگت میگو حاوی 100 درصدسوریمی ماهی، ناگت میگو حاوی 70 درصد سوریمی ماهی و 30 درصد مینس میگو، ناگت میگو حاوی 50 درصد سوریمی ماهی و 50 درصد مینس میگو، ناگت میگو حاوی 30 درصد سوریمی ماهی و 70 درصد مینس میگو و ناگت میگو حاوی 100 درصد مینس میگو، می باشد. آزمایشات شیمیایی و فیزیکوشیمیایی (رطوبت، چربی، ظرفیت نگهداری آب و pH)، آزمایشات فیزیکی (ویسکوزیته، درصد بازده محصول و میزان چروکیدگی)، رنگ‏سنجی و ارزیابی حسی روی ناگت­های میگو انجام شد. بر اساس نتایج، بالاترین میزان رطوبت در تیمار شاهد و کمترین مقدار آن در تیمار 70 درصد سوریمی ماهی+30 درصد مینس میگومشاهده گردید. تیمار شاهد بالاترین مقدار چربی و تیمار حاوی 70 درصد سوریمی ماهی+30 درصد مینس میگو کمترین میزان چربی را نشان داد. میزان ظرفیت نگهداری آب و pH تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد اختلاف معنی‏داری نشان ندادند. نتایج شاخص‏های رنگ‏سنجی در تیمارهای مختلف سرخ شده مقدماتی و نهایی متفاوت بوده و غالبا تیمار شاهد بالاترین مقادیر روشنایی، قرمزی و زردی را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. پذیرش کلی تیمار شاهد و تیمار 70 درصد سوریمی ماهی+30 درصد مینس میگو بالاتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود. با توجه به نتایج ذکر شده، امکان کاربرد همزمان مینس میگو در ترکیب با سوریمی ماهی جهت تولید ناگت میگو وجود داشته و بهینه ترکیب مینس میگوو سوریمی ماهی، بصورت 70 درصد سوریمی ماهی+30 درصد مینس میگو توصیه می‏گردد.