بررسی نیازهای آموزشی درمانگران اعتیاد شهر مشهد

Abstract

مقدمه: مفهوم نیاز، یکی از وسیع‌ترین و پرکاربردترین واژه‌هایی است که در حوزه‌های مختلف علوم اجتماعی، متداول است. یکی از این نیازها در حیطه مباحث علمی وآموزش، نیازهای آموزشی است. این پژوهش با هدف بررسی نیازهای آموزشی درمانگران اعتیاد (پزشکان و روان­شناسان) شهر مشهد، انجام شده است.<br /> روش کار: در این پژوهش توصیفی 100 نفر از درمانگران اعتیاد (پزشک و روان­شناس) شاغل در بیمارستان­ها و مراکز ترک اعتیاد شهر مشهد در سال 1396 به طور تصادفی انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، پرسش­نامه محقق­ساخته 27 سئوالی بود. برای تحلیل داده­ها از نرم­افزار SPSS نسخه 16 و آزمون­های توصیفی و استنباطی مثل آزمون فریدمن و آزمون تی استفاده گردید.<br /> نتایج: بنا بر نتایج، 6/54 درصد شرکت­کنندگان پزشک و 4/45 درصد روان­شناس بودند. بیشترین نیاز آموزشی شرکت­کنندگان "دانش ارزیابی خطر و شناسایی اورژانس‌های اعتیاد و روان‌پزشکی" با 2/4 درصد و کمترین نیاز آموزشی " دانش طب سنتی، شناخت و کاربرد داروهای گیاهی در درمان سوءمصرف مواد" با 22/3 درصد تعیین گردید. اولین نیاز آموزشی پزشکان "دانش کافی در خصوص فارماکولوژی داروهای درمان نگهدارنده و بازگیری طبی (ترک)" با 65/18 درصد و اولین نیاز آموزشی روان­شناسان "مهارت انجام مصاحبه و مشاوره­های روان­شناسی برای خانواده بیماران با سوءمصرف مواد" با 33/18 درصد تعیین گردید.<br /> نتیجه‌گیری: مقایسه میانگین نمره­های نیازهای آموزشی نشان داد که در سطح توصیفی، نمره نیازهای آموزشی پزشکان با نمره نیازهای آموزشی روان­شناسان تفاوت چندانی نداشته­اند اما اولویت­بندی نیازهای آموزشی پزشکان و روان­شناسان، متفاوت است.