علی محمد اصفهانی و لگاریتم اعداد

Abstract

<span lang="FA" dir="RTL">از برجسته‌ترین چهره‌های علمی دورۀ قاجار علی‌محمد اصفهانی (1215-1293ق/1800-1876م) است که سال‌های بنیادین حیات علمی و حرفه‌ایش در اصفهان، یعنی پیش از آغاز آشنایی او با علوم اروپایی از طریق مدرسۀ جدید دارالفنون، سپری شده است. تعدادی از آثار علمی اصفهانی به سبک رساله‌های ریاضی قدیم همچون <em>مفتاح الحساب</em> کاشانی یا <em>عیون الحساب</em> محمدباقر یزدی نوشته شده‌اند، در حالی که به نظر می‌رسد آثار دیگر او به سبک و سیاق کتاب‌های درسی دارالفنون به رشتۀ تحریر درآمده‌اند. متأسفانه تعدادی از عناوینی که مورخان در میان آثار اصفهانی ذکر کرده‌اند، امروزه در دست نیست و این موضوع سبب شده است که انتساب برخی نوآوری‌ها به اصفهانی در ابهام باقی بماند. از ابداعات قابل توجهی که به اصفهانی نسبت داده شده، کشف استخراج لگاریتم اعداد است که در بسیاری از منابع تاریخی فارسی همچون مقالات مختلف از ابوالحسن فروغی، <em>جبر و مقابلۀ خیام</em> از غلامحسین مصاحب، <em>تاریخ علوم اسلامی</em> از جلال‌الدین همایی و... تکرار شده است. در حالی که ابوالقاسم قربانی -مورخ ریاضیات- انتساب کشف لگاریتم به اصفهانی را تنها یک افسانه خوانده است. البته عبدالحسین مصحفی با بررسی برخی شواهد و قراین تاریخی نشان می‌دهد که این انتساب چندان دور از واقعیت نیست. در این مقاله تلاش شده است تا ضمن معرفی این ریاضی‌دان و اشاره به بحث‌ها و جدل‌هایی که در بارۀ مسألۀ کشف لگاریتم درگرفته است، به کمک اسناد و مدارک موجود، این ابهامات را تا حدودی روشن کنیم.</span>