شناسایی عوامل موثر بر ارتباط گریزی نماینده های بیمه ایران بر اساس طرح آمیخته انتخاب مشارکت کننده

Abstract

<em>نماینده­های فروش، عامل اساسی حیات صنعت بیمه هستند. آنها پل ارتباطی سازمان و مشتریان­اند. ارتباطات از تواناییهای مورد نیاز هر نماینده محسوب می­شود؛ حال آنکه برخی عوامل موجب ایجاد میزانی از ارتباط­گریزی می­شود. در پژوهش حاضر، هدف شناسایی عوامل مؤثر بر ارتباط­گریزی است. روش تحقیق، آمیختۀ تشریحی انتخاب مشارکت­کننده در نظر گرفته شد که در دو مرحلۀ کمّی و کیفی انجام می­گیرد. جامعۀ آماری پژوهش، نمایندگان یک شرکت بیمه‌ای در شهر اهواز بود. بر طبق جدول مورگان 86 نفر به صورت تصادفی ساده برای نمونۀ آماری انتخاب و پرسشنامه­ها بین آنان توزیع شد. به منظور شناسایی عوامل مؤثر بر ارتباط­گریزی، نخست در فاز اول، با کمک پرسشنامۀ ارتباط­گریزی مک­کراسکی، وضعیت ارتباط­گریزی شناسایی شد. طبق نتایج فاز اول، نمایندگان از نظر ارتباط­گریزی نمرۀ پایینی داشتند، در این میان نماینده­هایی که بیشترین میزان ارتباط­گریزی را تجربه کرده­اند، برای مصاحبۀ فردی عمیق انتخاب شدند. در فاز دوم با استفاده از روش تحلیل تماتیک پاسخهای به دست ‌آمده از مصاحبه­ها مورد بررسی قرار گرفت و سه دسته عوامل فردی (ویژگیهای نماینده، انگیزه، اطلاعات، و تجربه)، محیطی (ناظر و مشتری) و سازمانی (قوانین مربوط به بیمه­ها، آموزش، مسائل مربوط به نماینده­ها و کارمندان شعبه) به­عنوان عوامل مؤثر بر میزان ارتباط‌گریزی نمایندگان شناسایی شد. ضمن توضیح عوامل، پیشنهادهایی برای رفع آنها ارائه شد</em>.