مطالعه نقش داستان‌های مصور و انیمیشن در شکل‌دادن به مفهوم هویت ملی در ژاپن در مقایسه‌ای تطبیقی با ایران

Abstract

<strong>از اوایل قرن بیستم داستان­های تصویری به­عنوان ابزار قدرتمندی برای شکل­دهی به مفهوم ملیت و همسوسازی آرا و افکار مردم ژاپن به</strong><strong>­</strong><strong>کار گرفته شده‌اند. این آثار با بهره­گیری از روش­های هوشمندانه در نحوه­ روایاتشان و نیز قدرتی که در تحریک احساسات و به</strong><strong>جنبش درآوردن قشرهای مختلف مردم داشتند، به­سرعت به ابزار مهمی برای ترویج و تبلیغ آرمان­های حکومتی و ملی تبدیل شدند؛ به­ویژه در طی جنگ جهانی دوم، داستان­های مصور و انیمیشن برای ترغیب جوانان به شرکت در جنگ، تقویت روحیه عمومی، موجه نشان دادن اعمال ارتش ژاپن در چین و کره، و حتی خبررسانی غیرواقعی در مورد وضعیت جنگ به­کار گرفته شدند. در سال­های پس از جنگ نیز داستان­های مصور (مانگا) و انیمیشن تجاری ژاپن که با نام انیمه شناخته می­شود، به­عنوان قدرتمندترین ابزار در تسکین زخم­های حاصل از شکست و فجایع ناشی از بمباران اتمی عمل کردند. پژوهش حاضر با مطالعه تاریخی روند ظهور و رشد این دو رسانه، قدرت احتمالی و ابعاد نفوذ این رسانه­های تصویری-­داستانی را در جامعه ژاپن ارزیابی کرده و در ادامه با مطالعه­ای تطبیقی، به سنجش جایگاه انیمیشن­های ایرانی در شکل­دادن به مفهوم هویت ملی در ایران پرداخته است. </strong>