نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاحمدنیا, شیرینfa_IR
dc.contributor.authorکامل قالیباف, آتناfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T03:56:36Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T03:56:36Z
dc.date.available1399-07-09T03:56:36Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T03:56:36Z
dc.date.issued2017-03-21en_US
dc.date.issued1396-01-01fa_IR
dc.date.submitted2016-07-02en_US
dc.date.submitted1395-04-12fa_IR
dc.identifier.citationاحمدنیا, شیرین, کامل قالیباف, آتنا. (1396). مشارکت اجتماعی در پهنۀ مرکزی تهران: با تأکید بر نهادهای مردم‌مدار و شورایاری‌ها. مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران, 6(1), 145-168. doi: 10.22059/jisr.2017.61835fa_IR
dc.identifier.issn2322-5254
dc.identifier.issn2888-6355
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jisr.2017.61835
dc.identifier.urihttps://jisr.ut.ac.ir/article_61835.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/251224
dc.description.abstractادارة شهر فقط در نهادهای رسمی مدیریت شهری خلاصه نمی‌شود. در این پژوهش، بحث دربارة مشارکت با تمرکز بر دو نهادی صورت می‌گیرد که نقش مهمی در جلب مشارکت‌های مردمی دارند: سازمان‌های مردم‌نهاد به‌عنوان نماینده‌ای از جامعة مدنی و شورایاری‌ها به‌عنوان نماینده‌ای از دولت محلی. هدف این پژوهش بررسی تجربیات و تلاش‌های عینی پیرامون جلب مشارکت‌های مردمی در پهنة مرکزی شهر تهران (مناطق 6، 7، 11 و 12) است. روش تحقیق کیفی است و از تکنیک مصاحبة عمیق برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. مصاحبه‌ها با یازده نفر از مسئولان سازمان‌های مردم‌نهاد و همچنین هشت نفر از اعضای شورایاری محلات انتخابی در مناطق مرکزی تهران انجام گرفته است. پس از پیاده‌کردن تمام مصاحبه‌ها، تحلیل از طریق کدگذاری دستی داده‌ها براساس مقولات مشخص‌شده از قبل صورت پذیرفت. براساس یافته‌های این پژوهش، تعامل مثبت و سازنده‌ای میان سازمان‌های مردم‌نهاد و شورایاری‌ها از یک‌طرف و میان این دو نهاد با بخش دولتی و حکمرانی شهری از طرف دیگر ایجاد نشده است. سازمان‌های مردم‌نهاد تخصصی و شورایاری‌ها که هر دو دربارة مشکلات و مسائل اجتماعی و شهری آگاهی و شناخت خوبی دارند، در روابط قدرت نهادهای شهری و دولتی، جدی گرفته نمی‌شوند. در محلات قدیمی تهران به‌ویژه در مناطق 12 و 11، حس تعلق به فضاهای محلی کم شده است. بخشی از این مسئله به‌دلیل انباشته‌شدن آسیب‌های اجتماعی، زوال سرمایة اجتماعی محلی و مهاجرت ساکنان قدیمی به محلات بهتر است. نبود تعلق‌خاطر و کاهش سرمایة اجتماعی محلی، عدم مشارکت را به همراه می‌آورد.fa_IR
dc.format.extent764
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعیfa_IR
dc.relation.ispartofمطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofQuarterly of Social Studies and Research in Iranen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jisr.2017.61835
dc.subjectحکمرانیfa_IR
dc.subjectسازمان‌های مردم‌نهادfa_IR
dc.subjectشورایاریfa_IR
dc.subjectمحلهfa_IR
dc.subjectمشارکت مردمیfa_IR
dc.titleمشارکت اجتماعی در پهنۀ مرکزی تهران: با تأکید بر نهادهای مردم‌مدار و شورایاری‌هاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیئت‌علمی گروه برنامه‌ریزی اجتماعی دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائیfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue1
dc.citation.spage145
dc.citation.epage168


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد