تأثیر فضای پیاده‌روهای شهری بر حیات اجتماعی جوانان (مطالعة موردی: پیاده‌روهای شهر آمل)

Abstract

شهر آرمانی، شهری است که به بهترین وجه با استفاده از قدرت فناوری مدرن، به ارتباطاتی سازنده میان افراد حاضر در فضاهای باز شهری می‌پردازد. جوانان با داشتن ارتباطات مفید در شهر می‌توانند به انواع نیازهای خود در دورة جوانی پاسخ دهند. هدف این مقاله بررسی میزان تأثیر فضای پیاده‌روهای شهری بر برطرف‌شدن نیازهای جوانان در این فضاست. پژوهش حاضر پیمایشی است که جامعة آماری آن شامل تمامی جوانان 15-29 سال شهر آمل است. با استفاده از فرمول کوکران نیز 300 نمونه انتخاب شده است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه است. در بررسی متغیرهای زمینه‌ای، جنس و میزان تحصیلات با ارتباطات اجتماعی در فضای پیاده‌رو رابطة معناداری دارد. سن نیز بر دو بعد ارتباطات اجتماعی و اوقات فراغت مؤثر است. همچنین وضعیت تأهل بر بعد اوقات فراغت در فضای پیاده‌رو تأثیر می‌گذارد؛ به‌طوری‌که افراد مجرد، از این فضا برای فراغت خود بیشتر استفاده می‌کنند. نتایج نشان می‌دهد پایگاه اقتصادی-اجتماعی بر میزان ارتباطات اجتماعی تأثیرگذار است. سرمایة فرهنگی افراد بر بعد اوقات فراغت و ویژگی محیطی فضای پیاده‌روها معنادار است. همچنین میزان سرمایة اجتماعی، میزان استفاده از فضا و مطلوبیت فضایی بر میزان ارتباطات اجتماعی، احساس امنیت و نگرش جوانان درمورد ویژگی محیطی این فضا تأثیرگذار است.