تحلیل اثر رسانه‌های نوشتاری (الکترونیکی و چاپی) بر توانمندسازی زنان شاغل

Abstract

رسانه‌ها نقش بسیار مؤثری در ایجاد بستر فرهنگی-اجتماعی مناسب در حوزة توانمندسازی افراد ایفا می‌کنند. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر رسانه‌های نوشتاری بر توانمندسازی اجتماعی- فرهنگی زنان شاغل با استفاده از روش‌های اسنادی و پیمایشی پرداخته و اطلاعات در دو پرسشنامه جامع جمع‌آوری شده است. جامعة آماری شامل پزشکان، پرستاران، بهیاران و رزیدنت‌های زن مراکز خدمات بهداشتی درمانی شهرهای رشت و انزلی شامل 1964 نفر و مدیران و صاحبان این مراکز است. حجم نمونة شاغلان زن برابر 321 نفر است که به‌صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای دو شهر رشت و انزلی و شیوة تصادفی ساده، همچنین نمونه‌گیری از جامعة صاحبان و مدیران مراکز به روش تصادفی ساده انجام شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که رسانه‌های نوشتاری تأثیرگذاری لازم را بر نگرش مخاطبان و باورهای جامعه از نظر پذیرش توانمندی زنان در حوزة اجتماع و اشتغال و انعکاس زنان توانمند نداشته و باوجود نگاه مثبت صاحبان و رؤسای مشاغل به توانمندی زنان در این حوزه، تأثیر و انعکاس این رسانه‌ها در این زمینه خنثی بوده است. همچنین رسانه‌های نوشتاری چاپی بیشترین تأثیرگذاری را بر دو بعد توانمندسازی اجتماعی، یعنی آگاهی و اعتماد زنان داشته است. در این بین، توجه به بعد آموزش از توانمندسازی فرهنگی در محتوای رسانه‌های نوشتاری مشاهده می‌شود.