اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهبود بهزیستی اجتماعی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

Abstract

هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهبود بهزیستی اجتماعی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود.این پژوهش به شیوه­ی آزمایشی و با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر را کلیه­ی دانش‌آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص مرکز ناتوانی یادگیری تشکیل دادند که در سال تحصیلی 97-96 در شهر تهران در دوره­ی متوسطه­ی اول مشغول به تحصیل بودند. نمونه­ی پژوهش شامل 40 دانش‌آموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص بود که به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمع‌آوری داده­ها از پرسشنامه‌­ی بهزیستی اجتماعی استفاده شد.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر بهبود بهزیستی اجتماعی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص مؤثر بوده است (05/0P<).بر اساس نتایج به‌دست‌آمده می­توان گفت درمان متمرکز بر شفقت به افراد می­آموزد همچنان که در گیرودار مدیریت چالش‌های دشواری هستند، با خود مهربان باشند و از خود مراقبت کنند و با مهربانی، شجاعت و خردمندی از خود حمایت کنند. درمان متمرکز بر شفقت با آموزش ذهن مشفق به درمانجویان کمک می‌کند تا الگوهای شناختی و هیجانی مشکل‌ساز مرتبط با اضطراب، خشم، خودانتقادگری خود را تغییر دهند.