اثربخشی توان‌بخشی یکپارچگی حسی- حرکتی بر بهبود علائم کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی

Abstract

پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی توان‌بخشی یکپارچگی حسی- حرکتیبر بهبود علائم کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی انجام شد. این پژوهش با یک طرح شبه تجربی، با روش طرح‌های تک آزمودنی A-B با گروه کنترل و دسته درون سری‌ها انجام شد. از بین دانش‌آموزان پایه دوم تا پنجم مدارس شهر ری، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای 8 دانش‌آموز مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش 12 جلسه مداخله توان بخشی حسی - حرکتی با تاکید بر حس های عمقی و دهلیزی دریافت و به ‌منظور بررسی تأثیر مداخلات از آزمون دیداری - فضایی آندره ری و آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اُزرتسکی استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش، هم در سطح بین فردی و زوج‌های همتا و هم به‌صورت گروهی با استفاده از محاسبه درصد بهبودی و اندازه اثر صورت گرفت. تحلیل‌های آماری نشان داد که آزمودنی‌های گروه آزمایش، نسبت به خط پایه، در نمره‌ها تغییر و بهبودی نشان دادند. این یافته‌ها حاکی از این است که توان‌بخشی یکپارچگی حسی- حرکتی بر بهبود نشانه‌های ناتوانی یادگیری غیرکلامی کودکان تأثیر دارد.