اثر هشت هفته تمرینات ادراکی - حرکتی بر حافظۀ کاری کودکان ناشنوا

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی- حرکتی بر حافظۀ کاری در کودکان با اختلالات شنوایی بود. بدین منظور 24 دانش‌‌آموز ناشنوای 9 تا 12 سالۀ کرمانشاه انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون حافظۀ کاری با استفاده از نرم‌افزار حافظۀ وکسلر بود. گروه تجربی، یک برنامۀ آموزشی ادراکی- حرکتی (مانند تمرینات تعادل ایستا و پویا، پرتاب و دریافت توپ و ...) را به مدت هشت هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند و در نهایت پس‌آزمون از هر دو گروه به‌عمل آمد. با در نظر گرفتن سطح معناداری 01/0 و توزیع طبیعی داده­ها، از آزمون واریانس مختلط استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظۀ کاری تحت تأثیر تمرینات ادراکی حرکتی قرار می­گیرد (05/0P<). کودکان ناشنوا در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل از نظر شمارش رو به جلو ارقام و فراخنای حافظۀ دیداری عملکرد معنادار بهتری نشان دادند (05/0P<)، اما در تکرار معکوس ارقام تفاوت معناداری بین دو گروه دیده نشد (05/0P>). براساس یافته‌های حاضر تمرینات ادراکی – حرکتی می­تواند سبب بهبود حافظۀ کاری در کودکان ناشنوا شود.