نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشریعتی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorفاضل کلخوران, جمالfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T03:27:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T03:27:46Z
dc.date.available1399-07-09T03:27:46Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T03:27:46Z
dc.date.issued2013-10-23en_US
dc.date.issued1392-08-01fa_IR
dc.date.submitted2012-06-09en_US
dc.date.submitted1391-03-20fa_IR
dc.identifier.citationشریعتی, امیر, فاضل کلخوران, جمال. (1392). تأثیر انواع مختلف خودگویی بر عملکرد تعادلی سالمندان سالم. نشریه رشد و یادگیری حرکتی, 5(313), 119-133. doi: 10.22059/jmlm.2013.32138fa_IR
dc.identifier.issn9333-2008
dc.identifier.issn2676-4547
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jmlm.2013.32138
dc.identifier.urihttps://jmlm.ut.ac.ir/article_32138.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/241167
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسة دو نوع خودگویی انگیزشی و آموزشی بر اجرای تکالیف تعادلی ایستا و پویا در سالمندان بود. 45 سالمند 60 تا 70 سالة استان قم، بدون مداخلة خودگویی تکالیف تعادلی ایستا، آزمون لک لک (ایستادن روی یک پا) و تعادلی پویا، آزمون SEBT (آزمون ستاره) را آموزش دیدند، سپس به سه گروه خودگویی انگیزشی، آموزشی و کنترل تقسیم شدند. به­منظور تجزیه ­و تحلیل داده­ها از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری را بین گروه­ها نشان داد. نتیجة آزمون تعقیبی توکی از عملکرد آزمودنی­ها نشان داد بین خودگویی آموزشی و انگیزشی در تکلیف تعادل ایستا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 P>). همچنین در تکلیف تعادل پویا خودگویی آموزشی به­طور معناداری نسبت به خودگویی انگیزشی موجب بهبود عملکرد تعادلی شد (05/0 P<). به­طور کلی، خودگویی به­عنوان یک راهبرد شناختی در اجرای تکالیف تعادلی مؤثر بوده و در تکالیف تعادلی پویا ترجیحاً استفاده از خودگویی انگیزشی بهتر است.fa_IR
dc.format.extent125
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه رشد و یادگیری حرکتیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Motor Learning and Movementen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jmlm.2013.32138
dc.subjectسالمندانfa_IR
dc.subjectخودگویی آموزشیfa_IR
dc.subjectخودگویی انگیزشیfa_IR
dc.subjectتعادل ایستاfa_IR
dc.subjectتعادل پویاfa_IR
dc.titleتأثیر انواع مختلف خودگویی بر عملکرد تعادلی سالمندان سالمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue313
dc.citation.spage119
dc.citation.epage133


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد