تاثیر دو نوع رژیم غذایی (کمبود عنصر روی و کمبود عنصرآهن) بر برخی شاخص های آنتروپومتریکی (قد و وزن)، رشد مغزی و عملکرد حرکتی موش های صحرایی جوان

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دو نوع رژیم غذایی (رژیم غذایی کمبود عناصر روی و آهن) بر برخی شاخص های آنتروپومتریکی (قد و وزن)، رشد مغزی و عملکرد حرکتی موش های صحرایی جوان بود. جامعة آماری تحقیق را موش های نر و ماده (نژاد آلبمینو – ویستار) انستیتو پاستور ایران تشکیل دادند. پس از جفت گیری، 30 سر موش مادة باردار به طور تصادفی در سه گروه 10 تایی قرار گرفتند. موش های مادر طی 28 روز (یک سوم آخر دورة بارداری و 21 روز دورة شیردهی) رژیم های غذایی استاندارد، کمبود عنصر روی (ppm5/1 <Zn< 5/0) و کمبود عنصر آهن (ppm6<Fe< 2) را دریافت کردند. پس از زایمان، 40 سر نوزاد نر در هر گروه تا 70 سن روزگی در سه مرحلة بدو تولد، پایان شیرخوارگی (21 روزگی) و جوانی (70 روزگی) از نظر برخی شاخص های آنتروپومتریکی (قد و وزن)، رشد مغزی و غلظت عناصر روی و آهن سرم خون بررسی شدند. سرانجام عملکرد حرکتی موش ها با استفاده از ماز آبی موریس و دستگاه Open-Field اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 P< نشان داد که علاوه بر نقش مهم عناصر روی و آهن در رشد مطلوب جسمانی و مغزی، این دو عنصر در عملکرد حرکتی مطلوب موش های جوان نیز مؤثرند. به طور کلی نتایج تحقیق بیان می کنند که عنصر روی دارای اهمیت بیشتری نسبت به آهن در رشد جسمانی، مغزی و عملکرد حرکتی مطلوب است.