مدیریت توسعه و رشد اقتصادی در ایران؛ تحلیلی بر تنگناهای رشد با رویکرد داده بنیاد

Abstract

دستیابی به نرخ رشد اقتصادی بالا یکی از اهداف مهم هر نظام اقتصادی به شمار می‌رود که تحقق آن متضمن به کارگیری سیاست‌های مناسب اقتصادی در جهت بالا بردن رشد است. اما قبل از هر سیاست‌گذاری جدیدی باید محدودیت‌ها و تنگناهایی که در مسیر وجود دارند شناسایی و رفع شوند تا مانع اثرگذاری سیاست‌های جدید نشوند. در این تحقیق با استفاده از رویکرد HRV و بر اساس درخت تصمیم آسیب‌شناسی رشد، به بررسی محدودیت‌های رشد اقتصادی ایران طی سال‌های 1380 تا 1395 پرداخته شده‌است. روش تحقیق رویکرد مدیریتی داده بنیاد بوده و از مصاحبه باز استفاده شده‌است. بر اساس یافته‌های این تحقیق، ضعف در تأمین مالی، محدودیت اصلی سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و کارآفرینی کشور و تعیین کننده رشد اقتصادی کشور است. ضعف در تأمین مالی ناشی از ضعف در نظام بانکی کشور است که برای از بین بردن آن باید در ساختار، قوانین و سیاست‌های بانک‌ها اصلاحات اساسی صورت بگیرد. همچنین ضعف در ساختار و عملکرد دولت عامل دیگر به وجود آمدن این تنگنا است که تقویت روابط خارجی، کم کردن ریسک سرمایه‌گذاری و توسعه نهادهای پیشرفته تأمین مالی می‌تواند در رفع آن بسیار مؤثر واقع شود. عامل سوم ضعف در تأمین مالی نیز اشکالات نظام قضائی است که برای حل آن باید توسط یک نهاد بالاتری باید مورد نظارت قرار بگیرد.