تأثیر رهبری اخلاقی بر رضایت از زندگی و شادکامی با نقش میانجی رضایت شغلی مورد: بیمارستان های خصوصی شهر مشهد

Abstract

رهبری اخلاقی به عنوان رویکرد نوینی در چشم‌انداز رهبری پا به عرصه ظهور گذاشته و با اولویت دادن به اخلاقیات در سازمان، زمینه ایجاد و ارتقای اثربخشی فردی و سازمانی را فراهم نموده است. با استفاده از روش پیمایشی، تحقیق حاضر با هدف مدل‌یابی تأثیر رهبری اخلاقی بر رضایت از زندگی و شادکامی ذهنی با نقش میانجی رضایت شغلی در میان پرستاران بیمارستان‌های ‌خصوصی ‌شهر ‌مشهد ‌در ‌سال‌ 1394‌ انجام ‌شد. جامعه آماری شامل کلیه 730 پرستار بیمارستان­های خصوصی شهر مشهد بودند که با بهره­گیری از شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده، 166 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسش‌نامه یانگ (2013) بود که روایی و پایایی آن، بررسی و تایید شد. داده­ها با روش مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد که تأثیر رهبری اخلاقی بر رضایت از زندگی معنادار است ولی با شادکامی ذهنی معنادار نمی باشد. همچنین رضایت شغلی نقش میانجی در تأثیر رهبری اخلاقی بر رضایت از زندگی دارد. بر اساس نتایج تحقیق، رهبری اخلاقی به صورت مستقیم و با واسطه رضایت شغلی بر رضایت از زندگی پرستاران تأثیرگذار بود. بنابراین اخلاقیات و رهبری اخلاق مدار در بیمارستان، ضمن بهبود محیط و بستر سازمانی، باعث افزایش رضایت از زندگی پرستاران می­شود.