طراحی مدل مفهومی برای توسعه نوآوری باز در پارک های علم و فناوری با استفاده از تحلیل عاملی

Abstract

نوآوری باز جریان هدفمند دانش برای سرعت بخشیدن به نوآوری داخلی و گسترش بازار با استفاده از نوآوری خارجی است. امروزه ضرورت بکارگیری نوآوری باز برای افزایش توان رقابتی شرکت­ها در بازارهای داخلی و خارجی به عنوان موضوعی جدید احساس می­شود. پارک­های علم و فناوری با تحت پوشش قرار دادن شرکت­های دانش بنیان نقش بزرگی را در بوجود آوردن نوآوری در عرصه­های مختلف یک کشور ایفا می­کنند. با توجه به ضرورت نوآوری در این نوع سازمان­ها، پارک­ها باید برای فراهم کردن بستری برای بکارگیری نوآوری در موسسات مستقر خود بپردازند. یکی از راه­های رسیدن به موفقیت در این راه اجرای نوآوری باز می­باشد. بر این اساس این پژوهش درصدد طراحی مدلی جهت توسعه نوآوری باز در پارک­های علم و فناوری می­باشد. جهت طراحی مدل، ابتدا با بررسی ادبیات پژوهشی و نظر خواهی از 126 نفر از محققان و صاحبنظران در دانشگاه­ها و پارک­های علم و فناوری، ابعاد نوآوری باز مورد شناسایی گردید. سپس از طریق اعتبار سنجی با استفاده از نظرات 45 تن از مدیران، معاونان و کارشناسان پژوهشی شرکت های مستقر در پارک علم و فناوری مدل توسعه نوآوری باز تدوین گردید. مدل بیان شده در این پژوهش شامل چهار نقش تسهیل­گری، نقش حمایتی، نقش تنظیم­گری و نقش شناختی-هنجاری برای ایجاد نوآوری باز در پارک­های علم و فناوری و 19 نقش فرعی می باشد. در ادامه این پژوهش مدل استخراج شده با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. محاسبات با استفاده از نرم افزار <span style="font-family: Times New Roman;">spss18</span> و <span style="font-family: Times New Roman;">lisrel8.8</span> انجام گرفته است.